ملودی باس

تمام چیزایی که یادم میاد از دوران بچگی آژیر و خطر و فرار و بدی

دعواهای خونوادگی آره خودم تو مدرسه بخاطر پوشیدن شلوار جین

هر روز میدیدم آدمای پولدار آقازاده هایی که بودن سوار ماشینای فراری

بخاطر چی بخاطر اینکه پدرشون شهید شده توی جنگ تحمیلی

همیشه از خودم میپرسیدم تا کی باید ادامه بدیم به این وضع پیری

باید دزدی میکردی تا که بتونی زندگیتو بگذرونی نمیری

برای اینی که میگیرم کام از یه هزاری شاید بشم رام توی این بازی ای خدا جوونم و خام

افتادم تو دام ازت میخوام که از من باشی راضی

تف به این زندگی که آخرش میمیری همش باید اح اح بکنی بدیعی و بندگی

یه عمر سگ دو میزنی آخرش بازم گیر به دست این اسیری

از چرت جوونی میخوای بشینی و توپ برونی

ولی نمیتونی تو این دنیا هیج جای گهی نداری

حواست نباشه میبینی یهو تو دودی با یه منقل و بافوری

حالا که عقل داری پس میتونی این حرفارو از ذهن من تو خوب بخونی

که جوون ایرونی یعنی زندونی یعنی همیشه زیر چوب و کتک و باتونی

برا همینه که دوست نداری دیگه تو این مملکت بمونی

میخوای بری مملکت خارجی بمونی

ول یننه بابا اجازه نمیدن میگن هنوز تو سنی نداری جوونی

برای اینی که میگیرم کام از یه هزاری شاید بشم رام توی این بازی ای خدا جوونم و خام

افتادم تو دام ازت میخوام که از من باشی راضی