ملودی باس

شبا بیدار تا خود پنج شب

کنارم هرکی نشست و من کله شق

گاز و گرفت و لایی کشید

با شعله پرموسی زیر لوله باریک چیل

شبا بیدار تا خود پنج شب

کنارم هر کی نشست و من کله شق

گاز و گرفت و لایی کشید

چشامون قرمزه بس که بیداری کشید

داداشی نه من توو فاز تو نیستم

مسیر زندگیم ردیف و پیچ و گُریز کم

دوست ندارم هی راه به راه اسیر پلیس شم

روزامم پره دور و ورم

جیره خور نیست کم

خراب و مست روی زمینای خدا

این زندگی انگار ما رو خریداره دو راه

چسب زخم و صدی های دلار

من زندگیم اینه

تو چی سر کاری الاغ

زندگی بوده نمه به کام

گوش پره دورم عینهو زن بکام

یه کوه مشکلم اگه بوده کَنه به پام

یه جوری حل شده قبل اینکه منو بگان

هوای همو داریم نداریم غم مالی

دوباره منو و گاری چه فاز سرحالی

سطح شهر دوباره من رو دیدی

اما تو پیاده

ما سوار اینفینیتی

شبا بیدار تا خود پنج شب

کنارم هرکی نشست و من کله شق

گاز و گرفت و لایی کشید

با شعله پرموسی زیر لوله باریک چیل

شبا بیدار تا خود پنج شب

کنارم هر کی نشست و من کله شق

گاز و گرفت و لایی کشید

چشامون قرمزه بس که بیداری کشید

چایی داغ با یه مارلبورو کون قرمز

چشما روته اما دنیای تو فول دپرس

بیخی حاجی بزار بگن ابلهه

تو دیدی بگو باشه بعداً بزن قهقهه

نخورده سر همه به سنگ که خب

نبودن همه توو تاریک شب که تو

بودی و شنیدی صدا زوزه ها رو

قِژ قِژ استخون و ناله های مار رو

نیت فالتم زیدت نبوده

هر روز سر مشتات أ حرصت کبوده

کوبیدیش دیوار و دور چشم سیاه و

تنهات گذاشتن نور چشمیات

دولت توو پوله

لولت توو پودره

هر کی أ هر راه اومد شاشید توو مودت

خیلی خب اینم ردیفه

تو تک و تنهایی یه دنیاست حریفت

شبا بیدار تا خود پنج شب

کنارم هرکی نشست و من کله شق

گاز و گرفت و لایی کشید

با شعله پرموسی زیر لوله باریک چیل

شبا بیدار تا خود پنج شب

کنارم هر کی نشست و من کله شق

گاز و گرفت و لایی کشید

چشامون قرمزه بس که بیداری کشید