ملودی باس

صفر بیست و یکه پسر

من پا بر جام، مثل دماوندم

هر جا 100 تا قصه برازندت

دارم، هماهنگن با من خیابون و مردم

تو هم اینو درک کن

اگه جا من بودی خیابونو خاص میدیدی

نه یه جا معمولی

من چه حالم زودی خوب میشه وقتی

پا بر جام، کوچیکه هر کی با حرفاش

سعی کنه منو خار کنه

آلبوم اول اومد، تهران هار شده

چون می خواد بدونه چی میگم ازش

کنجکاوه

فاصله ی خیابون با یه آهنگ، خودکاره

دلیلشم اینه که همیشه واقع بینم

چیزایی که تعریف می کنمو آره دیدم

هیچکس هر چی قلمه خاک بهش داده

تا که دنیا اونو به یاد بسپاره

(برو بیداد)

منم، منم، پا بر جام

من پا بر جام مثل دماوندم

منم، منم، پا بر جام

من پا بر جام مثل ایرانم

منم، منم، پا بر جام

اگه زمینم خوردم ایستادم

منم، منم، پا بر جام

من پا بر جام

من پا بر جام مثل ایرانم

اگه زمینم خوردم ایستادم

چون که این کارم

من حواسم جمعه

عزمم جزمه

حرفم حرفه

من حواسم هست که دشمن چی میگه

تلفاتم هست به جا

به ما نمی خورن دشمنا عمو

خیلی فرصتا از اون اول نبودن من

هر روز زحمت کشیدم این طوری شدم

هه حسودن په

کسایی که میگن هیچکس زر وله

حسادت بی فایده است

د بده بره

اگه بخوابم و خودکارم روی میز باشه

چندتا آلبوم قبل بیداریم داده

من از هیچی شدم هیچکس

هیچ وقت کار نمی کنم که بخوام کله پا بشم

ما تو خیابونیم آشغال، سر به ما بزن

منم، منم، پا بر جام

من پا بر جام مثل دماوندم

منم، منم، پا بر جام

من پا بر جام مثل ایرانم

منم، منم، پا بر جام

اگه زمینم خوردم ایستادم

منم، منم، پا بر جام

من پا بر جام

من پا بر جام چون که گرگ نمام

مشکلات جامعه قطب، من قطب نمام

باور نمی کنی چرا؟ خب برات

چندتا آهنگ رو می کنم تا که موهای تنت سیخ شن

تاثیر بگیری و بفهمی هیچکس

بیشتر از هر کس دیگه پیرهن پاره کرده

دلت پره بیا پیشم

تو هم درگیری با خیابونای این شهر

بعد مرگمم خوش حالم چون صدام هست

میمونه تا جوونای بعد محو صدام شن

من استعدادم اینه که زنده گزارش تهیه می کنم از سطح شهر

پس هر پدر مادری میگن که این لامصب چه قدر

زیادی راست میگه و در سطح شهر

هستم که از خیابون بگم

چون که چشات بسته است یه کم

منم، منم، پا بر جام

من پا بر جام مثل دماوندم

منم، منم، پا بر جام

من پا بر جام مثل ایرانم

منم، منم، پا بر جام

اگه زمینم خوردم ایستادم

منم، منم، پا بر جام

من پا بر جام

یه مرد هیچ وقت زمین نمیخوره

جون مادرت

چه میدونم این و اون بگن که مائن

و چه میدونم خودشونو جا ما بزنن

نمیدونم پاپوش درست کنن

و نمیشه داداش نمیشه

راه نداره

چون که ما همیشه پا بر جاییم