ملودی باس

این آهنگو سه سال پیش...

این آهنگو سه سال پیش نوشتم و الان دیگه در حد تو نی

در وصف تو چی بگم؟

سخته توضیح بدم که چیجوری تو می تونی این دلو قبضه کنی

حتی خونه ی کاه گلی رو قلعه کنی

رو تو می شه حساب کرد

با چشای بسته دویید

بگو بهشت چیه؟

مگه به جز اینه که با تو باشم؟ عجب عشقیه

که وقتی می بینمت جز تو همه چی مشکیه

نه غذا هست، نه خواب

نه فرار، نه قرار

نه زمان، نه مکان

نه دردام، نه درمان

نه جهان، نه جهان، نه جهان، نه جهان، نه جهان، نه جهان، نه جهان

فقط من و تو وسط یه کهکشان

قسم به نجوم، که رسیدم به جنون نه، برعکسه کاملاً

تویی که می دونی باطنم چی می گذره دائماً

که بیشترش مجادله س

تویی مراقبم

می کنی مقاومم

وقتی از همه چی قافلم

میگی برام از زیر و برام از زر و برام از زور تا راه برم...

تو راه راست، هدف مقابلم

پَ عاقلم، عاقلم، عاقلم

با تو کاملم

می خوام پوست و گوشت و استخونو بشکافیم، لخت شیم

جذب هم بشیم، جفت شیم

یه پل شیم و توی هم گم شیم و ذوب شیم

مث یه خورشید

جلو شمع و پروانه بت شیم

جلو شمع و پروانه بت شیم

یه کیف، یه نبض

یه ماه، یه مکث

یه کیف، یه نبض

یه ماه، یه مکث

یه کیف، یه نبض

یه ماه، یه مکث

یه کیف، یه نبض

یه ماه، یه مکث

تابلوی راهنما تو راهروهای شلوغ ذهنی

همه منو تحریم می کنن و تو به فکر صدور مهری

تو سرزمین جهالت، تو نور دیده

طلوع چشمی

با شنیدن آهنگ نفسات قلبم وامیسته

سرود ملی

بعدش کند می شن حرکات

بالا می ره ضربان قلب

روح، قفسا رو دوس نداره و

نور فوران می کنه اَ تو ترکام و

کم می آرن کلمات! (هِع)

یه چی داره تحریک می کنه حلقمو

می خوام بالا بیارم قلبمو

تو خونم غلت بزنم ببینی یه رنگم

مث ماه دورت بگردم

سی آذر تو آسمونا منو می بینی شب (1408)

دیدی جیبم توش هیچی نی، تنگه

ولی بی شیله پیله م

می شینی پیشم، میگیم چه سخته

اما شمردن پول خوردامون هم یه چیز دیگه س

این آدم واسه همه آهنه، واسه تو جیوه س

اگه ارومیه بشی، روت ارس می کشم

واست حبس توی قفس می کشم

تو رو دست نمی زنم، تو رو نفس می کشم

تو رو نفس می کشم

یه کیف، یه نبض

یه ماه، یه مکث

یه کیف، یه نبض

یه ماه، یه مکث

یه کیف، یه نبض

یه ماه، یه مکث

یه کیف، یه نبض

یه ماه، یه مکث